ALEKSANDER DĘBICZ

FORTEPIAN

ALEKSANDER DĘBICZ

jest wszechstronnym polskim pianistą i kompozytorem, łączącym w swojej twórczości muzykę klasyczną, filmową i improwizowaną. Jego artystyczne działania obejmują kompozycje, aranżacje oraz występy jako solista i kameralista.

Improwizacja i muzyka autorska stanowią fundament jego działalności, a pasja do sztuki filmowej wyznacza jeden z głównych kierunków jego twórczości. Już na debiutanckiej płycie „Cinematic Piano” (2015, Warner Classics) zaprezentował cykl 12 utworów inspirowanych kinem. Od tego czasu komponuje muzykę do filmów, słuchowisk i przedstawień teatralnych, współpracując m.in. z Teatrem Polskim w Warszawie i Teatrem im. J. Słowackiego w Krakowie.

Na swoim koncie ma siedem albumów, w tym: „Cinematic Piano” (2015), „Bach Stories” (2017, nominacja do Fryderyka), „Invention” (2018, nominacja do Fryderyka), „Adela” (2021, nominacja do Fryderyka)„#LetsBaRock” (2024). Od 2024 roku Aleksander Dębicz nagrywa dla międzynarodowej wytwórni Warner Classics, w którą podpisał ekskluzywny kontrakt.

Jako pianista koncertuje w Polsce i za granicą, łącząc w repertuarze interpretacje dzieł klasycznych z improwizacją i autorską muzyką. Współpracuje z wybitnymi artystami, takimi jak Jakub Józef Orliński, Marcin Zdunik i Łukasz Kuropaczewski, tworząc unikatowe projekty muzyczne.

W swojej karierze Dębicz zdobył liczne nagrody, w tym zwycięstwo w Transatlantyk Instant Composition Contest (2013), oraz współpracował z wieloma orkiestrami, jak Sinfonietta Cracovia czy Polska Orkiestra Radiowa. Jako dyrektor muzyczny odpowiadał m.in. za oprawę Gali Ministra Kultury, Balu Fundacji TVN oraz Sylwestra w Operze Lubelskiej.

Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, Aleksander Dębicz pozostaje jednym z najoryginalniejszych głosów we współczesnej muzyce, łącząc tradycję z nowoczesnością.


Lekcja 1 (54 minuty)
Różne metody dążenia do interpretacji tekstu muzycznego


Zagadnienia poruszane w filmie: 

  • interpretowanie utworu muzycznego jako historii na przykładzie Adagio z Koncertu A-dur KV 488;
  • ekspresja w muzyce S. Prokofiewa;
  • możliwości odmiennych interpretacji tego samego tekstu muzycznego na przykładzie Wyspy Radości C. Debussy’ego;
  • o istocie ćwiczeń instrumentalnych - wprawki J. Brahmsa a preludia J. S. Bacha;
  • czytanie sensu i wyrazu emocjonalnego muzyki poprzez redukcję harmoniczną utworu;
  • fenomen swobody interpretacji na przykładzie muzyki J. S. Bacha;
  • budowanie symfonicznych, orkiestrowych brzmień w utworach fortepianowych w oparciu o Sonatę f-moll op. 57 L. van Beethovena.


Lekcja 2 (36 minut)
Droga do kompletnej interpretacji utworu muzycznego na przykładzie „Błękitnej Rapsodii” G. Gershwina


Zagadnienia poruszane w filmie: 

  • style wykonawcze w „Błękitnej Rapsodii” w kontekście jazzowych źródeł kompozycji;
  • praca nad uzyskaniem brzmienia odpowiadającego charakterowi poszczególnych fragmentów; świadome użycie aparatu gry w kontekście emisji odpowiedniego brzmienia;
  • sposoby i ograniczenia użycia technik improwizacyjnych w „Błękitnej rapsodii”;
  • sposoby ćwiczenia figuracyjnych i gęstych fakturalnie fragmentów utworu;
  • naturalne frazowanie a użycie oddechu;
  • nagłe zmiany nastroju w muzyce w kontekście techniki gry.